A ROSE IS A ROSE IS A ROSE


Ik las een boek over Gertrude Stein en was geraakt door de woorden a rose is a rose is a rose.
Een cryptische zin die zoiets wil zeggen als: de roos verwijst naar niets anders dan zichzelf, voor eeuwig en voor altijd.
Rozen en bloemen, ze zijn via de liefde, liefdesbrieven en liefdesgedichten tot metaforen van taalraadsels geworden. Niet alleen Gertrude Stein wees ons hierop, ook Mallarmé gebruikte het beeld van een bloem – nog iets algemener dan de roos – als voorbeeld voor het abstraherende karakter van taal. In een prozagedicht schreef hij dat met de uitspraak ‘une fleur!’, alle contouren van die ene bloem naar de vergetelheid worden verbannen, en iets anders dan alle bekende bloemen ontstaat, namelijk de idee van de bloem.
2009

maandag 27 december 2010

maandag 20 december 2010

maandag 13 december 2010

Rozen in Srebrenica.

Op vrijdag 26 november jl. vertrok ik samen met Frans Neuman van Rozenkwekerij Belle Epoque uit Aalsmeer voor 4 dagen naar Srebrenica in Bosnië. De aanleiding was de slechte toestand van de rozen die ik tijdens mijn bezoek in de juli jl. aantrof . Door een uitermate natte en broeierige periode stonden de rozen er toen kaal en ziek bij, er moest dus iets gebeuren!

De oorzaak moet niet alleen bij het natte weer worden gezocht, maar tevens bij het rozenras wat door de vrouwen van Srebrenica veelvuldig wordt gekweekt voor de productie van snijrozen. Deze grootbloemige rode roos met lange stelen is eigenlijk een “kasroos” maar is in Srebrenica in de volle grond aangeplant. Meestal gaat het goed maar ook in Bosnië verandert het klimaat en zijn in de zomers ook natte periodes te verwachten.

Uit ervaring weet ik dat het moeilijk is om kennis over te brengen in Bosnië. Vooral de taal maar ook de traumatische ervaringen alsmede het communistische regime gedurende vele jaren zijn daar debet aan. Daarom is het belangrijk om te komen met een duidelijke instructie in combinatie met beeldmateriaal en met tekst in hun eigen taal. Als voorbereiding van onze reis hebben we een PowerPoint presentatie gemaakt, die aan duidelijkheid niets te wensen overlaat. Diverse onderwerpen zijn behandeld zoals de aanplant, de bemesting, het sortiment, het sorteren en verpakken van de bloemen en de presentatie op de markt.

Tijdens de presentatie waren 16 vrouwen aanwezig, die inmiddels al enkele jaren met de kweek van snijrozen bezig zijn. De aandacht was groot en na de 2 uur durende presentatie werd er uitvoerig gediscussieerd. Bovendien blijft deze PP als een soort “spoorboekje” in Srebrenica aanwezig om zo vaak als dat nodig is te bekijken!

De teelt van de oorspronkelijk gebuikte rode roos wordt nu voor een gedeelte als proef voortgezet in plastic tunnelkassen, waarbij de planten tevens op een andere manier worden geplant zodat ze beter kunnen ontwikkelen en meer zullen produceren. Ik ben uitermate benieuwd naar de resultaten van deze veranderingen in het komende productiejaar! In totaal zijn er nu 3 kassen van elk 100 m2 hiermee aangeplant. Voor de buitencultuur zijn er door de fa. Belle Epoque uit Aalsmeer 250 nieuwe planten geleverd in verschillende rassen die wél geschikt zijn voor de buitenrozen cultuur. Deze planten worden in juli komend jaar gebruikt voor de productie van nieuwe struiken in de volle grond.

De dagen daarna hebben we alle rozenplantages bij de vrouwen bezocht en ter plekke passende adviezen gegeven voor de verdere behandeling van de struiken. Vooral de diepte van de aanplant, de bemesting die veelal achterwege blijft en de snoei gedurende het productieproces heeft veel aandacht gekregen. Om te weten welke voedingsbestanddelen er in de overigens uitstekende grond ontbreken, moet een onderzoek plaatsvinden. Met het analyse rapport in de hand kan de voedingstoestand dan weer op peil worden gebracht, waardoor een grotere productie te verwachten is.

Door de KAVB ( Koninklijke Algemeene Vereeniging voor Bloembollencultuur) zijn onlangs i.v.m. het 150 jarig bestaan van de vereniging 15000 tulpenbollen aan de vrouwen van Srebrenica geschonken. Al enkele jaren hebben de vrouwen ervaring met het in bloei trekken van tulpen. Ze worden net als de snijrozen allemaal vanuit een kraampje op de markt in Tuzla verkocht.
Deze gratis partij is een plotselinge verrassing waar men niet op had gerekend. Daags nadat wij zijn vertrokken arriveerde de vrachtwagen met de tulpen in Bosnië.
Inmiddels heeft men vanuit Bosnië aan ons gevraagd om een voorstel te maken voor de verdeling van de tulpen onder de vrouwen.
Frans en ik hebben bedacht dat dit dé kans is om met de opbrengst van de verkoop van de bloemen, een fonds te vormen voor een op te richten coöperatie, waarin alle vrouwen participeren.

Het idee is om de tulpen onder 5 vrouwen te verdelen die het meeste ervaring hebben met deze teelt , maar dat ze door de grote groep hierbij worden geholpen (samenwerken). Om de oogst te spreiden hebben we voorgesteld om 50% binnen en 50% buiten te planten.
Door de hele opbrengst te reserveren is het mogelijk voor de vrouwen om in het komende voorjaar een financiële basis op te bouwen van rond de € 7000,-. en dat is voor Bosnische begrippen erg veel geld!
Uiteindelijk gaat dit profijt opleveren voor iedereen binnen het bloemenproject, een eerste stap naar eigen verantwoordelijkheid en economisch denken!
Wij hopen dat men binnen een paar dagen met ons voorstel zal instemmen en dat de aanplant nog kan plaatsvinden, voordat de grond hard is door de invallende winter!
Komend jaar zal blijken of onze aanbevelingen en adviezen hun vruchten zullen gaan afwerpen. Ik ben ervan overtuigd dat de teelt van snijrozen en de tulpentrek tot een economische impuls kunnen gaan leiden. Een welkome en noodzakelijke aanvulling op het weduwen pensioen voor de vrouwen van Srebrenica!

Wellicht wordt Srebrenica over een paar jaar het rozencentrum van Bosnië!
De in 2005 opgerichte Stichting Toekomst Overlevenden Srebrenica (sTos zie ook www.sTos.nl en www.stosfoundation.com ) ondersteunt projecten in Bosnië die overlevenden van de val van Srebrenica kansen bieden om een nieuwe toekomst op te bouwen.
sTos werkt nauw samen met de Bosnische hulporganisatie Snaga Zene (vrouwenkracht) die medische en psychosociale hulp biedt in Srebrenica en in vluchtelingencentra rond Tuzla. De belangrijkste taak van sTos is om geld in te zamelen en fondsen te werven om projecten te financieren, waarvan het Bloemenproject een van de grootste en succesvolste projecten is. Daarnaast blijft de stichting (politieke)aandacht vragen voor de slachtoffers van Srebrenica.

zaterdag 11 december 2010

zaterdag 4 december 2010

rozen animatieplaatjes

voor rozen animatieplaatjes

zondag 21 november 2010

Grootbloemige roos blijft populair

De roos is niet ouderwets saai of alledaags. De grootbloemige roos staat voor liefde, sympathie, chic, luxe, elegant en sierlijk. Dit blijkt uit een kwantitatief onderzoek onder bloemisten in Europa.


Bloemisten vinden de grootbloemige roos niet saai, ouderwets of alledaags. Britse bloemisten typeren de roos als klassiek en in Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk wordt meer de nadruk gelegd op de elegante en sierlijke uitstraling.

Het onderscheidend vermogen van de Nederlandse grootbloemige roos zit volgens de Nederlandse bloemisten vooral in de betere houdbaarheid en het mooi openbloeien. Bloemisten die vinden dat de Nederlandse roos zich negatief onderscheidt, noemen vooral de prijs als reden hiervoor. Die is niet alleen hoog, maar fluctueert bovendien.
Het Productschap Tuinbouw deed onderzoek onder bloemisten in Duitsland, Frankrijk, Verenigd Koninkrijk en Nederland. Het onderzoek is er op gericht om meer inzicht te krijgen in het imago, inkoopgedrag, voorkeuren en ervaringen van bloemisten met de grootbloemige roos.
Meer informatie is te vinden in het rapport 'Grootbloemige roos onveranderd populair bij de bloemist' via de website van het Porductschap Tuinbouw.

woensdag 10 november 2010

Collage

Rozenbottel tijd


Nog een rozenknop in mijn tuin
maar verder is het echt
rozenbotteltijd




donderdag 23 september 2010


Vandaag zag ik
deze mooie roos
en een paar
stappen verder
struiken vol rozenbottels

zondag 19 september 2010

Prachtige rozen in huis


Prachtige rozen in huis
ze lijken wel fluweel




zaterdag 18 september 2010

Rozenbotteltijd breekt aan.


Rozenbottel is de vrucht van een roos. Afhankelijk van de soort roos kan de kleur van de rozenbottel        verschillen van oranje tot zwart. De rozenbottel komt voor in Europa, Azie en Amerika. Van rozenbottels wordt onder andere jam bereid.

Rozenbottel bevat net als acerola veel vitamine C, zelfs zo’n 30 keer meer dan sinaasappels en 17 keer zoveel als kiwi's. Daarnaast bevat rozenbottel ook hoge percentages bioactieve stoffen en essentiele vetzuren. Bioactieve stoffen hebben een gezondheidsbevorderend effect, net als essentiele vetzuren.

donderdag 2 september 2010

Rozen uit Bulgarije

Als je begin juni in Bulgarije bent moet je zeker niet overslaan om het plaatsje Kazanlak te bezoeken want dan vindt het rozenfestival plaats. Je komt er gemakkelijk met de trein. Maar anders kun je nog altijd naar het rozenmuseum. En heerlijke roos- producten aanschaffen.

De rozen uit Bulgarije zijn wereldwijd gekend voor het bedwelmend aroma die ze verspreiden. Van de rozen uit de ‘Rozenvallei’ in Kazanlak wordt olie gemaakt die ondermeer gebruikt wordt door de grote namen onder de Franse parfummakers. De populariteit van rozenolie moet je niet onderschatten.

Kazanlak is een stad die in de 7de eeuw vóór Christus gesticht werd door de Traciërs. Bezoek ook de Tracische graftombe, staat op de erflijst van de UNESCO. Het woord “kazan” komt overigens van het woord voor distilleerketell, maar die naam kreeg het pas later

woensdag 11 augustus 2010

Buiten en thuis


Rozen buiten


Rozen in huis
Gedroogde rozen

vrijdag 6 augustus 2010

Mooi


Een vriendin van mij
had thuis
een prachtig
boeket staan

vrijdag 9 juli 2010


Van ver over onze landsgrenzen zakken bezoekers af naar Sint-Pieters-Leeuw om er meer dan 300.000 rozen te bewonderen. 2010 is een bijzonder gunstig jaar voor de rozenvariëteiten, want de kleurenpracht is nu adembenemend. Daarom tipt ReisReporter deze bloementuin als een ideale uitstap tijdens de maand juli!

Onthaasten in een kasteelpark
Ondanks de gratis toegang is het geen koppenlopen in het Kasteelpark van Coloma. Dat is een geluk want zo krijg je de kans om op je eigen ritme en in alle rust deze vrij onbekende bezienswaardigheid te bewonderen. Bovendien nodigt het hele park uit tot wandelen. Op warme dagen vind je op de groene centrale dreef heel wat koelte. En om de dorst te laven kun je terecht in het 18-eeuwse koetshuis met een, hoe kan het ook anders, erg aantrekkelijk terras.

Groene spitstechnologie zorgt voor prestigieuze bloemen
De rozentuin werd aangelegd in het prachtige park van kasteel Coloma en toont de prestigieuze bloem in al haar diversiteiten. Meer dan 3.000 rozenvariëteiten van over de hele wereld bloeien op ruim 60.000 struiken. En nog groeit deze verscheidenheid jaarlijks aan. Je spot er primitieve roosjes die rechtstreeks voortkomen van de oerrozen, tot de dankzij groene spitstechnologie, veredelde rozen. Het bloemenpark werd sinds 1995 door de afdeling Bos & Groen van de Vlaamse Gemeenschap in verschillende thema’s en fases ontwikkeld.
Rood- witte rozentuin
Geometrische patronen gevormd door taxus- en buxushagen zijn typisch voor de Franse classicistische stijl die dit tuingedeelte in tuinkamers siert. 145 rood-wit variëteiten eren de kleuren van de gemeente Sint-Pieters-Leeuw. Ook het wapenschild van de baronie Roose, de vroegere heren van Leeuw, wordt in rozen weergegeven.

Vlaamse rozentuin
Dit bloemenhof met een verscheidenheid van 250 rozen is een eerbetoon aan de Vlaamse rozenveredelaars en in het bijzonder Louis Lens uit Onze-Lieve-Vrouw-Waver. Hij creëerde door middel van kruisingen van wilde rozen prachtige bloemen en genoot daardoor wereldfaam. Het summum van de bloemenelite is de enorme rozenkoepel.

Internationale rozentuin
Deze tuin is aangelegd in Engelse stijl en wordt door kenners als het meest tot de verbeeldingsprekende gedeelte bestempeld. Hier vind je de ‘crème’ van de rozen die stuk voor stuk werden bekroond op wedstrijden. De mooie bloeiers zijn afkomstig uit alle windrichtingen en van de ‘Nieuwe Wereld’. Dit hebben we te danken aan de kolonisten, die eigen plantgoed van thuis naar hun nieuwe bestemming meenamen. Ter plekke kruisten ze de rozen met inheemse soorten wat leidde tot heel wat unieke, nieuwe rozen.

Rozenmuseum
In een gerestaureerd negentiende-eeuws torentje krijg je het boeiende verhaal van de rozenteelt te horen, aangevuld met een heuse multimediashow. Wat de roos betekent voor de mens leer je op een interactieve manier, namelijk via je zintuigen: zien, ruiken, proeven, voelen en horen.

Japanse tuin
Tot slot is er de Japanse rozencollectie die vanaf dit jaar volledig is. Via een Japanse boogpoort kom je terecht te midden van een verzameling van ruim 150 variëteiten. De tuin is opgevat in strakke lijnen waarmee de Japanse esdoorns contrasteren. Op het einde van de kijkkamer met stamrozen ontdek je drie statige Japanse lariksen.

Tijdens de maanden juli en augustus zijn er om de twee weken telkens twee weekendarrangementen in Vlaams-Brabant te winnen! Deze zomerwedstrijd loopt over 4 wedstrijden, welke gespreid worden over de periode van 6 juli tot einde augustus 2010.Het antwoord op de hoofdvraag vind je op de website van Toerisme Vlaams-Brabant.

PRAKTISCHE INFORMATIE
Rozentuin Coloma
Joseph Depauwstraat z/n
1600 Sint-Pieters-Leeuw

Toegang:
Park: Van 1 oktober tot 31 maart van 8u - 17u en van 1 april tot 30 september van 8u - 20u
Rozentuin: open van 15 mei tot 30 september van 10u - 20u en in oktober van 10u - 19u Gesloten op maandag.
Rozenmuseum: open van 1 juni tot 1 september van 13u30 uur tot 17u. Gesloten op maandag




Taverne de Koetsier
Joseph Depauwstraat 27
1600 Sint-Pieters-Leeuw
Tel: +32 (0)2/378.25.85 +32 (0)2/378.25.85

Internet: http://users.telenet.be/koetsier/index.htm

Open vanaf 11u
Zon- & feestdagen gesloten om 21u
Maandag gesloten.

maandag 28 juni 2010

Naar het tuincentrum/ Visit to the garden centre.




Ofcourse I was focusted on roses

naast alle prachtige bloemen
waarbij ik voor dit blog
speciaal de rozen
fotografeerde
kocht ik ook nog eens twee
heel leuke tassen
1 euro per stuk
mooi
en
handzaam.





Also some other blue and pink plants


and
 a watercolor
I made
today

woensdag 23 juni 2010

Op rozen zoektocht geweest/ searching for roses


I was looking in gardens

HOW BEAUTIFUL ARE THEY




vrijdag 18 juni 2010

vrijdag 11 juni 2010

donderdag 3 juni 2010

Oogenlust viert 30-jarig jubileum met drie bijzondere Rozendagen

VELDHOVEN - Oogenlust in Veldhoven viert deze zomer haar 30-jarig bestaan met drie Rozendagen op 1, 2 en 3 juli. De roos, koningin aller bloemen, vormt het stralende middelpunt van alle activiteiten. A rose is a rose is a rose, aldus dichteres Gertrude Stein. Aan de volmaaktheid van een roos kan zelfs een dichter niets meer toevoegen, vond ze.
Zie: oogenlust
U kunt tijdens de Rozendagen genieten van de allermooiste rozen, in oneindig veel variëteiten, geuren en kleuren. Van bijzondere boeketten, maar ook van prachtige rozenstruiken.

Veel rozen komen uit Equador. Deze rozen hebben, vanwege de ideale omstandigheden daar, een hele dikke knop en dikke stelen. Er is ook een prachtige collectie Engelse rozen van rozenmeester David Austin te bewonderen. Natuurlijk zullen er ook veel Hollandse rozen te zien zijn.

Lezing Marcel van Dijk

Tijdens de Rozendagen neemt Team Oogenlust de bezoeker mee voor een kijkje achter de schermen. U ziet voorbeelden van proefopstellingen zoals Oogenlust die voor een evenement zou kunnen realiseren. Verder zal Marcel van Dijk een lezing geven over de geschiedenis van Oogenlust, gelardeerd met hoogtepunten en mooie anekdotes.

Meubelkunstenaar Haillard en natuurfotograaf Poliza.

Naast de rozenpracht is er nog veel meer moois te bekijken. Een expositie van bijzondere stoelen van Michel Haillard, de beroemde kunstmeubelontwerper met een unieke en exotische luxe barokke stijl (www.michel-haillard.com). Elk meubelstuk is uniek in zijn uitvoering. Deze kunstenaar is op donderdag 1 juli persoonlijk aanwezig om zijn kunstwerken toe te lichten.

Op vrijdag 2 juli komt Michael Poliza, natuurfotograaf, persoonlijk zijn nieuwste boek South Africa signeren. Andere boeken van hem zijn: Africa, Eyes over Africa, Antarctic en South Africa.

Oogenlust ontvangt u in een feestelijke ambiance, met:

- Champagnoises en wijnen uit Afrika, verzorgd door Ad Kuyten uit Eersel

- Culinairia verzorgd door Marco Argante, www.pannacotta.org

- Mousserende wijnen uit Baltische landen die Rasa u laat proeven, http://www.balticdew.eu/

Rozen van David Austin

 Zie:  David Austin
 is één van de bekendste rozenkwekers van deze tijd. Hij begon met zijn kwekerij in Engeland in 1960. Zijn doel was rozen te kweken met de charme en geur van de ‘oude’ rozen soorten, gecombineerd met de groeikracht en de kwaliteit van de moderne soorten. Ook verbeterde hij de vorm van de rozenstruik tot een bossige struik met een gezond en ziektevrij blad.
De rozen van David Austin zijn duidelijk herkenbaar. Grote, helder gekleurde, gevulde kommen met een overdaad aan bloemblaadjes, die vaak nog lichtjes omkrullen. Zijn collectie is inmiddels gegroeid tot ruim 150 variëteiten in de meest prachtige kleurschakeringen met de meest fantastische geuren.

Informatie & openingstijden

Oogenlust viert haar jubileum van donderdag 1 juli t/m zaterdag 3 juli. De winkel is dan open van 09.00 tot 21.00 uur. Oogenlust is gevestigd op De Run 6825 in Veldhoven. Bel voor meer informatie: 040-2532482 040-2532482 of kijk op www.oogenlust.com.

woensdag 2 juni 2010

'Rosa Mystica'

Maria wordt sinds de eerste eeuwen ook wel 'Rosa Mystica' genoemd. Als rond 1400 op feestelijke gelegenheden jonge meisjes een krans van rozen om het hoofd krijgen, wordt dit gebruik overgenomen voor afbeeldingen van Maria; ook zij krijgt een "rozenhoedje". De kralen aan het gebedssnoer worden uiteindelijk symbool van een roos, rozen die aan Maria worden aangeboden. Zo wordt, vooral door promotie van franciscanen en dominicanen, het gebedssnoer een rozenkrans. Er is dus een lange ontwikkeling tot de Rozenkrans zoals we die nu bidden.
Er wordt een verschil gemaakt tussen een Rozenhoedje en een Rozenkrans. In het Rozenhoedje wordt door 50 kralen een krans om haar hoofd gebeden en met de Rozenkrans bidden we een guirlande van 150 'rozen'.

pink quartz Rosary

donderdag 27 mei 2010

Rozen uit Afrika


De rode rozen bij u op tafel komen waarschijnlijk uit Kenia. Ruim een kwart van de omzet van de Nederlandse bloemenveilingen komt van geïmporteerde bloemen. De Nederlandse bloemenexport naar de rest van Europa bestaat bij de gratie van de Afrikaanse rosefarmers. Die zoeken goedkopere routes.
Door Matthijs Hoe

Rijnsburg - Met het ijzergekletter van tegen elkaar botsende wagentjes komt een bloementrein tot stilstand. “Aan de kant”, armzwaait de bestuurder van een elektrische palletwagen die rakelings langs de opstopping manoeuvreert. Tevergeefs lopen witte verkeersstrepen door de honderden meters lange gang van de bloemenveiling in Rijnsburg. De werknemers van Flora Holland sjezen continu haastig langs elkaar heen, lange ritsen bloemenkarretjes achter zich voortslepend.

In de karretjes van de Nederlandse bloemenveilingen staan veel uit Afrika geïmporteerde bloemen. Kenia neemt 35 procent van de wereldwijde bloemenproductie voor zijn rekening. Veel Nederlandse telers verplaatsten de afgelopen twintig jaar hun rozenproductie naar het Afrikaanse continent. Met de evenaar die het land doorkruist heeft het land een ideaal klimaat voor de bloementeelt. Richard Kneppers behoort tot die groep. Samen met zijn broer Jack startte hij in 2003 een rozenkwekerij met 630 werknemers in Naivasha, de regio waar de meeste Nederlandse telers zitten. Zelf verzorgt de Zuid Hollander de verkoop op de Flora Hollandvestiging in Rijnsburg terwijl zijn broer de rozenkwekerij in Kenia leidt. Zijn familie is al decennia betrokken bij het veilingbedrijf, vertelt hij in zijn bedrijfskantine. “Maar, dat kan wel eens veranderen de komende vijf jaar”, waarschuwt hij. “Op dit moment brengt de directe verkoop zonder tussenkomst van de veiling nog te veel risico’s met zich mee, maar wanneer de logistiek verbetert in Kenia dan kan het best zijn dat we voor een deel de veiling overslaan en zelf exporteren naar klanten in Rusland.” Ook Peter Bouma, gebiedsmanager Afrika van Flora Holland, beseft dat terdege: “Je ziet dat kwekers uit kostenoverwegingen liever direct naar Moskou vervoeren dan via de Nederlandse veilingen.”

Nederland verdient goed aan de Afrikaanse bloemen. Volgens Flora Holland, dat in Nederland een monopoliepositie bezit, danken 250.000 Nederlanders direct of indirect hun baan aan de bloemensector. Ongeveer een kwart van de inkomsten verdient de veiling aan de doorvoer van geïmporteerde producten naar andere Europese landen. “Ik ken een Portugese inkoper die zijn waren in eigen land kan krijgen”, vertelt Bouma. Toch komt hij naar Nederland omdat hier alles op één plek samenkomt.”

Verwelkte bloemen
Alles staat of valt in de bloemenhandel met de logistiek. Op Valentijnsdag haalt de bloemensector doorgaans de hoogste omzetten. Dit jaar lagen de prijzen echter erg laag door het carnaval. Daarbij kwamen ook nog problemen met het bloementransport van Afrika naar Nederland. Verschillende vrachten kwamen te laat waardoor de sierbloemen compleet verwelkt aankwamen. Later gooide de aswolk roet in het eten. Vliegtuigen namen de wijk via Oost Europa. Het internationale transport ziet Kneppers als een van de nadelen van werken in Afrika. “De kosten daarvan zijn nog tot daar aan toe, maar het is niet altijd op tijd. Je gaat natuurlijk met een vliegtuig, en als er een kapot is dan kun je de bloemen niet uitvliegen. Laatst reed een 747 over een wagentje op de landingsbaan. Het vliegtuig was in orde, maar je staat er wel mooi vier dagen te kijken met je lading bloemen.“

Voorlopig verkoopt hij dan ook via de veiling in Nederland. “Je hebt met een versproduct te maken. Dit spul kan je maximaal twee á drie dagen in de cel laten staan, maar dan moet het snel wegwezen. En daar zit het nadeel van directe verkoop. Het ene moment heb je teveel en het andere moment te weinig. Omdat hier alles bijeenkomt is het in balans.”
Toch ziet hij toekomst in de directe verkoop. “De Keniaanse overheid investeert enorm om de luchthavens te verbeteren. Logistiek gezien wordt het steeds interessanter om je producten rechtstreeks naar je klanten in Duitsland of Rusland te brengen.”

Flora Holland neemt die trend onder de rosefarmers ook waar en speelt er al op in met nieuwe diensten. De veiling verkoopt niet meer alleen via de veilingklok, maar treedt ook op als bemiddelingsorganisatie voor directe verkoop. De bloemen hoeven dan niet eerst naar Nederland om ze van hieruit naar andere Europese landen te brengen. In 2008 maakten 71 kwekers hier gebruik van en het vorige jaar 117. Volgens Peter Bouma staat het daarmee nog in de kinderschoenen. “Verwacht er voorlopig nog niet te veel van”, relativeert de gebiedsmanager.

Bouma is verantwoordelijk voor de commerciële activiteiten van Flora Holland in Afrika. Hij heeft de opdracht om kwekers daar aan de Nederlandse veiling te binden. Eerst was de veiling letterlijk van Nederlandse kwekers, nu bestaat een groot deel van de leden uit telers uit het buitenland. Bouma: ”De productie van rozen is de laatste jaren echt verschoven van Nederland naar Afrika. Dus wanneer je voor de klanten op de veiling een compleet aanbod wil hebben, dan kun je niet om Afrika heen.”

Hij ziet het voorlopig niet gebeuren dat kwekers de veiling overslaan. “Wij garanderen de leden betaling. Wanneer je het zelf regelt kun je naar je geld fluiten als een klant weigert te betalen.”

Peter Schrama van Flowerwings Cargo ziet in Kenia voorlopig weinig veranderen op logistiek gebied. Het bedrijf regelt luchttransport naar Europa voor bloemen. Schrama: “Je moet als teler met directe verkoop echt alles zelf doen. Je leeft in een markt waarin je dag in dag uit op zoek moet naar een afnemer. Dat is bijna niet te doen.” Volgens Schrama verandert er in de nabije toekomst in het transport van het Afrikaanse continent naar Europa.“De vliegvelden kunnen niet veel meer aan dan nu. Cynisch voegt hij er aan toe: “Volgens mij zijn ze niet van plan boten in te zetten.”

Rozen met een luchtje

De afgelopen jaren kwam de Afrikaanse bloemensector vaak negatief in het nieuws. Telers zouden misbruik maken van werknemers en milieureglementen aan hun laars lappen. Jack Kneppers ontkent niet dat er misstanden zijn, maar wijt het grotendeels aan een cultuurkloof. “In Kenia is het bijvoorbeeld erg gebruikelijk om mensen over korte afstanden met een vrachtwagen te vervoeren. Nou, dan ziet zo’n Nederlandse journalist dat en dan is het meteen veevervoer. Rozenteelt in Afrika en journalistiek, dat matcht niet.” Volgens Nathalie Haren van Both Ends kun je de wet naleven en nog mensen verkeerd behandelen. Ze volgde voor de ontwikkelingsorganisatie acht jaar lang de Afrikaanse bloemenindustrie. “Er zijn rozenbedrijven waar werknemers het Keniaanse minimumloon ontvangen. Dan hou je je als bedrijf in principe aan de wet, maar dat loon komt neer op één euro per dag, wat de VN ziet als totale armoede.” Both Ends steunt onder meer Fair Flowers Fair Plants (FFFP), een keurmerk voor bloementelers die produceren met aandacht voor milieubeheer en arbeidsomstandigheden. “Op de korte termijn kost het een bedrijf geld om zijn bedrijfsproces aan te passen, maar het betaalt zich terug doordat tevreden werknemers harder werken.” Een keurmerk vindt Kneppers onnodig. “Wij zijn voor 99,9 procent fairtrade. Alleen hebben we het stickertje niet. Je ziet het ook alleen in de supermarkten, een bloemist hoor je daar niet over.”

http://matthijsfinisht.wordpress.com/

zondag 23 mei 2010

Rosa Damascena’

Essentiële olie van de Bulgaarse roos: ‘Rosa Damascena’
In het Balkangebergte, in het zuiden van Bulgarije, ligt de Vallei der Rozen. In deze vallei wordt al sinds jaar en dag de roos gekweekt die de allerbeste kwaliteit rozenolie produceert; de Rosa damascena. Deze roos produceert de beste kwaliteit essentiële olie.


De Alqvimia’s rozenolie is 100% puur en zeldzaam. De waarde ervan bedraagt 3 maal deze van het edelmetaal goud. Niet onlogisch als men weet dat er voor 1 kg rozenolie 3000 kg rozen nodig zijn, of dat er voor 1 gram rozenolie 1300 rozenbloesems geplukt moeten worden. De beste kwaliteit wordt verkregen door ’s ochtends vroeg die rozen die bijna in volle bloei staan – met de hand – te plukken.

zaterdag 22 mei 2010

PaperRoses



U kunt zich alvast opgeven voor een workshop PaperRoses maken. Leuk voor o.a een bedrijfsuitje, vrijgezellenfeestje,vriendinnendag of gewoon zomaar ....

We starten in september en iedere zaterdag in september zijn er 8 plekken.

We maken beeldschone rozen van crepepapier die niet van echt te onderscheiden zijn. De PaperRoses ruiken zelfs naar echte rozen.

De rozen zijn brocant en worden gemaakt in Old Colour. Met vers groen erbij door heeft u iedere keer weer een uniek boeket op tafel

We maken een boeket met 5 PaperRoses en vers groen
De prijs is 35 euro incl materiaal, koffie/thee en bonbons.

De workshop duurt ongeveer 2.5 uur en wordt gegeven op 4,11,18,25 september in onze nieuwe winkel aan de Bentheimerstraat 1A in Coevorden.
De materialen zijn te verkrijgen na afloop in de winkel en tevens ontvangt u 10% korting op het gehele winkelassortiment.

U kunt zich opgeven door te mailen naar:

debrocantegans@live.nl
overgenomen van:
http://debrocantegans.blogspot.com/2010/05/workshop-paperroses.html

Aanmelding kandidaten Roos van Elisabeth

donderdag 20 mei 2010

Zwolle - Dit jaar reikt het Elisabethfonds voor de achttiende keer de Roos van Elisabeth uit. Deze prijs wordt toegekend aan mensen die zich op een bijzondere wijze verdienstelijk maken op het terrein van maatschappelijke integratie van (ex-)psychiatrische patiënten.

Om ook dit jaar weer mensen te prijzen voor hun inzet, doet het Elisabethfonds een oproep aan iedereen in Overijssel om kandidaten aan te melden. De Roos van Elisabeth bestaat uit een kunstwerk en een geldprijs van € 500,- en wordt jaarlijks uitgereikt aan een persoon of instelling: · die op professionele basis heeft bijgedragen aan de re-integratie van de doelgroep; · die zich op vrijwillige basis succesvol heeft ingespannen voor de maatschappelijke integratie van ex-psychiatrische patiënten; · die zich bijzonder heeft ingezet op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg voor kinderen en jeugdigen.

Dit jaar vindt de uitreiking plaats op maandag 22 november 2010 in Deventer, op het terrein Brinkgreven van Dimence. Aanmelding van kandidaten Kandidaten dienen via het aanmeldformulier aangemeld te worden. Dit aanmeldformulier is op te vragen bij Anneke Wilpshaar, a.wilpshaar@dimence.nl of .

Aanmelden kan tot 15 augustus 2010. Stichting Elisabethfonds Stichting Elisabethfonds draagt sinds 1991, in de provincie Overijssel, bij aan het bevorderen van de individuele re-integratie van (ex-)psychiatrische patiënten. Dit doet de stichting onder meer door bij te dragen aan positieve beeldvorming en door financieel bij te springen waar verzekering en/of subsidie ontbreken of ontoereikend zijn. Sinds april 2010 zijn het Elisabethfonds en de Dokter Wittenberg Stichting een samenwerking aangegaan. Door de samenwerking kunnen de stichtingen gezamenlijk meer mensen ondersteunen die op hulp zijn aangewezen.

maandag 17 mei 2010

Geheime Groene Roos Genootschap

HAARLEM - Aan de oever van het Zuider Buiten Spaarne zijn zondag twee moerastuinen afgemeerd. Het initiatief tot het plaatsen van deze tuinen is genomen door het Geheime Groene Roos Genootschap (GGRG), een club actieve bewoners van het Rozenprieel die zich inzetten voor een groen, mens- en diervriendelijk Rozenprieel.

Op zondag 16 mei werden de drijvende tuinen door wethouder Rob van Doorn officieel, na het tekenen van de adoptiecontracten, overgedragen aan hun adoptieouders: de bewoners van de woonboten aan het Spaarne. Zij nemen de taak op zich om de tuinen te onderhouden.

De beplanting van de tuinen is afgestemd op een optimaal ecologische rendement.

woensdag 12 mei 2010

Rozentrouwjurk

Afgelopen donderdag werden de deuren geopend van een van de belangrijkste mode eventen in Spanje: Madrid Novias 2010, de beurs en fashionweek voor trouwmode. Hannibal Laguna, een modemaker uit Venezuela, presenteerde een wel heel unieke trouwjurk, namelijk een jurk met daarop 10.000 stuks verse rozen. Volgens Laguna was het meest lastige van de jurk de techniek om de bloemen vast te zetten. Wat inspirereerde Laguna? ‘Rode rozen zijn iets magisch en creeeren een onvergetelijke emotie. Bovendien is de nieuwe bruidskleur van dit jaar rood, de kleur van de passie

dinsdag 11 mei 2010

Roses of Picardy

She is watching by the poplars
Colinette with the sea blue eyes
She is watching and longing and waiting
Where the long white roadway lies
And a song stirs in the silence
As the wind in the boughs above
She listens and starts and trembles
'Tis the first little song of love

Roses are shining in Picardy
In the hush of the silver dew
Roses are flowering in Picardy
But there's never a rose like you
And the roses will die with the summer time
And our roads may be far apart
But there's one rose that dies not in Picardy
'Tis the rose that I keep in my heart

And the years fly on forever
Til the shadows veil their sighs
But he loves to hold her little hand
And look in her sea blue eyes.
And he sees the rose by the poplars
Where they met in the bygone years
For the first little song of the roses
Is the last little song she hears

She is watching by the poplars
Colinette with the sea blue eyes
She is watching and longing and waiting
Where the long white roadway lies
And a song stirs in the silence
As the wind in the boughs above
She listens and starts and trembles
'Tis the first little song of love.

Reproduced below are the lyrics to the popular song Roses of Picardy, penned by British officer Frederick E. Weatherley (music by Haydn Wood) in 1916.
An instant popular favourite and performed widely, a film of the same name - and based around the First World War - was produced in 1927.
The song was invariably sung by British soldiers who had left behind a sweetheart when they enlisted (or were conscripted) for the Front in France and Flanders. However the song was written by Weatherley after he had conceived an affection for a French widow while receiving protection at her home in France.

zaterdag 8 mei 2010

Roos, zijn mooie koningsroos


Engeland had prinses Diana, maar Pruisen had met Luise zijn „roos, zijn mooie koningsroos.” Op 19 juli is het precies 200 jaar geleden dat zij, de koningin van het volk en pas 34 jaar oud, overleed. „En levend, lijdend en stervend voor het recht, bleef zij een voorbeeld voor ons nageslacht.”

Volgens een onderzoek van de Berliner Zeitung in het jaar 1900 was koningin Luise van Pruisen aan het begin van de 20e eeuw de meest bewonderde Duitse vrouw. Al in 1913 werd het leven van Luise voor de eerste keer verfilmd. Zelfs nu, precies twee eeuwen na haar sterven, is ze zonder twijfel de populairste onder de Pruisische vorstinnen. Het is dan ook geen wonder dan ze dit jaar met verschillende tentoonstellingen in de schijnwerpers staat.
Wie was deze Luise? Wat maakte haar zo populair? En was ze ook werkelijk zo mooi dat ze vandaag nog met ”Miss Pruisen” wordt aangeduid? Eén ding is zeker: 200 jaar na haar sterven zijn leven en mythe soms moeilijk uit elkaar te halen.
Luise Auguste Wilhelmine Amalie wordt op 10 maart 1776 geboren als vierde dochter van hertog Karl Ludwig von Mecklenburg-Strelitz en Frederike von Hessen-Darmstadt. „Weer een meisje”, verzuchtten de ouders.

Maar dat meisje groeit wel op tot een vrolijke en onbekommerde jonge vrouw voor wie de mannen in de rij staan. Zelfs de Pruisische kroonprins Friedrich Wilhelm heeft belangstelling, maar vader Karl Ludwig heeft zo zijn twijfels. Is aan het Pruisische hof niet „de grootste liederlijkheid, is iedereen niet bezopen van de champagne, vreet iedereen niet voortdurend? Is heel Potsdam niet een bordeel? Moest in dit Babel van de zonden zijn dochter terechtkomen?”

Karl Ludwig laat de huwelijkskandidaat langskomen zodat hij zich een persoonlijk oordeel kan vormen. De vader van Luise zet zijn bezwaren opzij en dan staat niets een huwelijk meer in de weg. Tussen de twee jonggezellen is het geen liefde op het eerste gezicht, maar toch gaan de twee oprecht van elkaar houden.

Direct na haar aankomst in Berlijn is de Mecklenburgse enorm geliefd onder de bevolking. Vooral de mannen liggen aan haar voeten. Zowel dichters als diplomaten bewieroken haar en bij staatsbanketten kijken de mannen zo ongegeneerd naar haar dat het haar de eetlust beneemt. Daar is de Pruisische vorstin zelf debet aan. Ze gaat voorop in de ”Griekse mode” van die dagen met laaguitgesneden, flinterdunne jurken. Ze wordt het ideaalbeeld van de vrouw.

Sommige tijdgenoten fronsen de wenkbrauwen. „Ik kan niet begrijpen waarom de koning zijn kokette vrouw toestaat zich zo te kleden”, schrijft bijvoorbeeld gravin Brühl. De grote politieke hervormer van die dagen Freiherr vom Stein schrijft: „Ze is geen edele vrouw.” Hij vindt haar oppervlakkig en behaagziek. Veldmaarschalk Gneisenau vindt haar zelfs als moeder „niet achtenswaardig.”

De critici zijn ver in de minderheid. In de ogen van het gewone volk kan Luise geen kwaad doen. Ze staat dicht bij de gewone man, gedraagt zich ongekunsteld en –ongebruikelijk voor de adel– heeft een gelukkig huwelijk. Ze delen zelfs de slaapkamer.

Wanneer Luise in 1797 de troon beklimt, verandert ze niet. Als moeder –in zeventien huwelijksjaren brengt ze tien kinderen ter wereld– ziet ze zelf om naar de opvoeding, die traditioneel in de handen van het bedienend personeel ligt. Ze wordt het symbool van de nieuwe vrouw, van de trouwe, huiselijke, zorgzame moeder. De dichter Novalis schrijft dat „iedere vrouw en moeder een schilderij van Luise in de kamer moet hangen.”
Moeilijke tijden breken aan als Pruisen in oorlog komt met het Frankrijk van Napoleon. Frankrijk verslaat in 1806 het Pruisische leger en trekt Berlijn binnen. De koninklijke familie vlucht naar Königsberg in Oost-Pruisen. Napoleon strooit zijn gif uit over de Pruisische hoofdstad: „De hele wereld ziet in dat de koningin de oorzaak van alle ellende is die over het Pruisische volk wordt uitgegoten”, schrijft de Moniteur op 27 oktober. Het Pruisische volk ziet dat anders: hoe meer spot en hoon Napoleon over haar uitstort, des te populairder Luise bij haar onderdanen wordt, des te meer groeit ze in de rol van onschuldige martelares en onbuigzame Pruisisch patriot.

Napoleon laat het er niet bij zitten en laat zijn troepen oprukken richting Königsberg. Luise heeft tyfus opgelopen, maar daar kan men geen rekening mee houden. In een koets wordt ze weggereden. Haar gezondheid is dermate zorgwekkend dat men zich afvraagt of ze de reis zal overleven. Luise houdt echter vol en uiteindelijk weet men haar met de kinderen in veiligheid te brengen.

In 1807 verliezen de Pruisen samen met de Russen opnieuw van Napoleon. Op 21 juni sluit de Russische tsaar Alexander I vrede met Napoleon. Pruisen rekent erop dat de tsaar de Pruisische belangen zal behartigen, maar hij laat de Pruisen vallen als een baksteen. Pruisen verliest grote gebiedsdelen als het verdrag een feit wordt.

De adviseurs van de Pruisische koning Friedrich Wilhelm vragen zich af of er met Napoleon persoonlijk valt te onderhandelen. De schuchtere en onzekere Pruisische vorst is geen optie als onderhandelaar. Dan denken ze aan Luise. Ze heeft al zo veel mannen betoverd, waarom dan nu niet Napoleon? Luise is ontzet, want Napoleon is de „duivel in mensengedaante.” Luise praat evenwel toch met Napoleon, maar bereikt niets. Later zegt Napoleon: „Als ik nog een kwartier langer in haar gezelschap was geweest zou ik haar alles hebben beloofd.”

Luise is voor het Pruisische volk definitief de heldin. Was zij niet zo moedig ”het monster” Napoleon tegemoet te treden? Met haar aan het hoofd van de staat zal het op de een of andere manier ook goed komen met het land, zo is de algemene verwachting.

Maar Luise is niet meer de oude. De zwangerschappen kort op elkaar, de tyfus, de vermoeienissen van de oorlog en de steeds vaker optredende astma-aanvallen eisen hun tol. Haar ogen verliezen hun glans, haar gezicht vertoont vermoeide trekken. Bij een bezoek in juli 1810 aan haar vader in Hohenzieritz bij de stad Neustrelitz krijgt Luise longontsteking en overlijdt, slechts 34 jaar oud.
Het land is geschokt. „Ik ben als door de bliksem getroffen”, schrijft generaal Von Blücher. Het heet al snel dat Luise aan een ”gebroken hart” is gestorven. Had zij niet de vernederingen gedragen die Napoleon Pruisen opdrong? Als hij in 1815 Napoleon bij Waterloo verslaat, roept Von Blücher uit: „Eindelijk is Luise gewroken.”

vrijdag 7 mei 2010

Crabtree & Evelyn rosewater

The simple distillation of rose petals and pure water is a classic English beauty tonic for the skin. Our rosewater bath and body care collection uses a distillation of Rosa centifolia – the fabled ‘hundred petal rose’, cherished for its clear, sweet fragrance.

FRAGRANCE: Clear, fresh and sweet, with light notes of violet and leafy greens.



Royal Vale Lovely Pink Roses Cup

Royal Vale Lovely Pink Roses Cup and Saucer
Lovely teacup with pink roses with leaf trim makes a beautiful display piece

zondag 2 mei 2010

The Apothecary's Rose

In the Renaissance art of the 15th and 16th centuries, it was one of the two most often painted roses — Rosa alba being the other. As such, its red color (really a deep pink) represented the blood of Christian martyrs. In fact, the petals of this rose were dried and rolled into beads, then strung into what became the rosary and from which the rosary received its name.

The Apothecary’s Rose dates back much further in history than the Renaissance, however. Believed to have come from ancient Persia, not much is known about the rose prior to the 7th century when Islam swept through the area and zealots destroyed much of the texts of that time. Persian legends maintain that the rose’s red coloration came about because a nightengale so dearly loved the white rose, it grasped it tightly and the thorns pierced its breast; its blood turned the white rose red. Hence, the rose was called The Red Damask.
The rose came to Europe, depending upon whose text you read, either in the 12th or 13th century. Everyone agrees, however, it came via noble knights returning from the Crusades.

One story, the English side and by far the more colorful, says that the rose was returned to King Louis VII after the Second Crusade in Syria. Since England, in those days, also included Normandy, Brittany and Aquitaine, the rose made its way to King Henry II. (Henry II, as you may remember, was the first to implement the jury system in adjudication.) Henry had married Queen Eleanor of Aquitaine, but had done so probably out of need to solidify the kingdom. As it sometimes happens, Henry had a mistress named Jane Clifford, later renamed (according to legend) The Fair Rosamond. Queen Eleanor got wind of this affair, concocted a poison to give her husband’s mistress, and disguised the deadly potion with the oil of the Apothecary’s Rose and R. alba. After Rosamond’s death, so the legend goes, a new rose sprouted outside the castle — one of both red and white stripes — called Rosa mundi. To this day, R. mundi, a genetic “sport” of the Apothecary’s Rose, will sometimes revert to its original heritage.

By the middle of the 15th century, civil wars in medieval England had broken out in a melee of power grabs for the throne — known to historians as the War of Roses. The Apothecary’s Rose had become the symbol of the House of Lancaster (and renamed The Red Rose of Lancaster); the white R. alba, the symbol of the House of York. After Henry VII (“The Great Administrator”) came to power in 1485, he chose to symbolize the “marriage” of the warring factions by creating a new symbol — the Apothecary’s Rose laid atop R. alba — and labeled it the Tudor Rose, to this day still the emblem of England.

The other story of how the Apothecary’s Rose came to Europe, the French side, is less dramatic. It is believed to have been returned to the Castle of Provins, a city close to Paris, by Thibault IV in 1250 upon his return from the Seventh Crusade. (Thibault died just three years later — apparently not because of the rose, however.) Provins became the European capital for the Apothecary’s Rose and it was renamed The Rose of Provins.

Chiefly grown in monasterries by monks eager to capitalize on the rose’s medicinal values, by the end of the 13th century it was also grown for its perfume and dried for potpourri (literally translated, “rotten pot”). By the 16th century, dried petals from the Apothecary’s Rose were steeped in wine as a cure for hangovers — although this idea was not new; coming from the Early Romans who used roses for the same purpose almost 1200 years before.

By the time of Napoleon in the 19th century, there were more apothecaries on the main street of Provins than any other type of shop. At each, an Apothecary’s Rose was planted outside the entrance. It became as much a symbol of the druggist as the balanced scales were to the lawyer and the three globes to the pawn broker.

Druggists dispensed remedies containing the Apothecary’s Rose that reportedly aided indigestion, sore throats, skin rashes and eye maladies. Women believed that the petals would eliminate wrinkles and preserve their youth if rubbed on the skin. (It was proven, late in the 19th century, that roses contained essential oils, potassium and iron.)

A recipe for rose tea comes from this era. Translated: 5 teaspoons of rose petals are steeped in 4 cups of boiling water for 5 to 10 minutes; then sweetened with honey and served warm.¹
To this day, the Apothecary’s Rose is still used for its highly fragrant qualities in potpourri, soothing teas, lotions and other cosmetics.

zaterdag 24 april 2010

Stichting Yellow Roses Foundation

Stichting Yellow Roses Foundation. De stichting is nieuw, maar de vrouw erachter zet zich al vijf jaar met hart en ziel in om de vrouwen zich 'één dag lang prinses te laten voelen'. Schoonheidsspecialiste Sandra Wijkhuisen kwam in 2006 in contact met de Haagse Corinne de Haas. Zij vroeg schoonheidssalons en andere 'verwenners' om vrouwen met kanker een gratis behandeling te geven. Sandra zei ja en had meteen zes vrouwen in haar salon. Meer ruimte had ze niet. Het jaar erop sloeg ze de handen ineen met fysiotherapeute Miranda Walvoort, die haar praktijk openstelde. Vanwege de enorme groei besloot Wijkhuisen een stichting in het leven te roepen, de Yellow Roses Foundation. Gele rozen, de bloemen die ze steevast bij de foto zet van haar aan kanker overleden schoonmoeder. In het logo komen de rozen terug, in een gestileerde zwaan. "Die is het symbool voor al die mooie vrouwen."
Ze heeft al veel ondernemers uit Etten-Leur warm gekregen als sponsor. "Maar dat mogen er nog veel meer worden, want ik heb nog allerlei ideeën voor de verwendag."